106.Harmonia spokoju, czyli Starght story.

Dzisiaj, po niemalże czternastu latach, to uznany zespół, z wieloma nagrodami na kącie. Jeśli wierzyć podaniom wszystko zaczęło się od zdawania egzaminu licencjackiego i zmiany trybu nauki z zaocznego na dzienny tryb. Okazało się, że jeśli nie do tanga to do jazzu, obowiązkowo trzeba trojga.

Okazało się, że to nie jest przygoda, a jeśli nawet tak, to na długo. I to brzemienna w konsekwencje. Ich kompozycje od razu wdarły się przebojem na salony. Zaczęli nagrywać dopiero wtedy gdy mogli zapłacić za godziny w studio, pokryć związane z tym koszty. Niemalże natychmiast przyszły nagrody, przyszły i zostały. Przede wszystkim zostały albumy.Trzy z nich to odniesienie do osób. Przedostatnia płyta to oczywiście nawiązanie do Szymanowskiego —tutaj następuje zmiana pianisty,możemy powitać młodego Łukasza Ojdanę. Wcześniej mogliśmy się zasłuchać w płycie poświęconej Koszowi, co cieszy tym bardziej, że był to uzdolniony pianista, acz niedoceniany i zapomniany.   Pierwszy (studyjny) album nawiązujje do Davida Lyncha i jego Prostej Historii, płyta bardzo rustykalna, gdzie liczy się pojedynczy dźwięk i jeśli nasuwa filozofię tworzenia estońskiego muzyka Arvo Parta. Nasuwa nieco skojarzenia z jazzem północy, krystalicznie geometrycznym dźwiękiem. Asocjacje te są tym silniejsze jeśli spojrzymy na okładkę, przywodzi nam na myśl te ecmowskie, ale to nie wszystko gdyż to nie tyle skandynawskie linearne brzmienie, ale przede wszystkim przedstawienie metaforyczne podróży. Osobiście wolę jeśli płyta niewiele obiecuje, ale wiele daje. Niewątpliwie tak jest w tym przypadku, liczy się koncentracja, przekaz, harmonia i historia. Nie wiem, czy tutaj wszystkie są proste, ale są piękne i warte wysłuchania. Niewątpliwie to płyta do której się wraca po wielokroć. Może dlatego, że historię wraz z nami ewoluują. Nie słuchamy jednej płyty tylko wieści. Opowieści. Drogi.  W sztuce liczy się odwaga. i świadomość. I tego tutaj możemy doświadczyć.

Straight Story, RGG 2004

1. Straight Story, 7:09 2. Epoos, 8:39 3. Psalm I, 3:09 4. Wait, 0:30 5. Frozen People, 8:32 6. Sange, 5:15 7. No One Knew, 9:09 8. Psalm II, 4:00 9. Blue Bossa, 13:08 10. Nordic Storm, 5:21 11. Innocence, 3:53 Przemysław Raminiak – fortepian Maciej Garbowski – kontrabass Krzysztof Gradziuk – perkusja