81. Czas relaksu, czyli o lekturze lekkiej łatwej i przyjemnej.

Rembrandt, malarz duszy zmarł w biedzie, chociaż nic takiego obrotu spraw nie zapowiadało. Kafka choć był duszą towarzystwa, uważany za ponuraka zanurzonego w łóżku i myślach,trudno o większą omyłkę, fakt, że pracował jako urzędnik,jest powszechnie znany i powtarzany jak mantra,  jak Proust mieszkał z rodzicami. Ten ostatni nie pracował w ogóle, ten pierwszy dla kobiety zdecydował się wreszcie wyprowadzić rezygnując z masła i wygód, cierpiąc głód. Nic ich nie łączyło. Punktów stycznych brak. Gdyby nie kolega Józefa, a w zasadzie jego nieposłuszeństwo, nigdy nie mielibyśmy szansy przeczytać pierwszego zdania Procesu. A uczennice i uczniowie mogliby odetchnąć z ulgą, bo nie słyszeliby znanego pytania, w sfatygowanym już kontekście. Co Autor miał na myśli? Jak coś na myśli miał to strzepnął. Potrząchał dla higieny myślenia, resztę można wyczytać. Zaś, ta historia się nie wydarzyła, i miejmy nadzieję, nie wydarzy nigdy. Chyba, że…

 Nie było ani jej, ani jego, ani ich, ich też nie było. Choć fakty, daty podróże, i ośrodek w Zielonej Górze, z tajnym oddziałem Pers „Z” Zamki i słynna maszyna Ryba– Miech Miecz.to prawda, Jorg i Anna Maria, i jej ścięta riposta i ich miłość nigdy nie istnieli, a historię osnutą na faktach zaprezentował piękniście Pan, który umiejętnie tańczy od lat z muzą Herodota.  Twierdza Szyfrów, to nie tylko książka po którą z przyjemnością sięgną entuzjastki i entuzjaści talentu Bogusława Wołoszańskiego, który powraca ze swoimi Sensacjami… do telewizji publicznej,  ale także osoby, które chcą odpocząć przy książce, miłej dla ucha (audiobook wyśmienicie zrealizowany! W takiej wersji właśnie polecam). Postaci realne, mieszają się z tymi, które ożywia tylko nasza wyobraźnia, sposoby działania wywiadów, pewnie są podobne. Gdy szukasz relaksu z książką, która sama się czyta, to spokojnie lub nie, możesz sięgnąć właśnie po nią. Może zachęci to kogoś do zwiedzenia owianego legendami Zamku Czocha, nie żeby Książ, nie był godny uwagi. Chociaż są intelektualiści, którzy twierdzą, że historia to jedna z nauk najbardziej eufemistycznie pisząc subiektywnych. A książka, wiadomo, jak w przypadku innych, które napisane są przez Profesora napisana z pasją i wiedzą. Gdy chcemy po prostu odpocząć, to idealne rozwiązanie. Można potropić co było faktem, a co fantazją autora… Doskonale nadaje się do środków lokomocji nie tylko miejskiej. Chyba, że wolimy biografię trzech panów wymienionych w pierwszym akapicie?