***

Nie dorastają mi słowa, a nowych jeszcze nie ma. Niech rosną, kolorują się fakturą te, które są niech nasączą się znaczeniem. Strzepną zmęczenie. Ciążą geografią zmarszczek i bruzd. Puk, puk, czy ktoś tu jeszcze jest? Wzorzec napięciowy pod czaszką. Gdzie szlaja się życzliwość, gdzie złość posiada swoją ość, która stoi w gardle fizjologii.

Czwartki pani Julii więdną jak jej skóra.

***

Słowa są, ale rzeczywistość daje mi popalić, a ja ani nie jestem nałogowa, ani nie lubię się prażyć na plaży, czy na innych rusztach więc i mnie nie trzeba palić słońcem. Do tego jeszcze nie mam jeszcze internetu, który nie wisi w powietrzach miejscach wielu.