Mi[nie]. Nie mnie, lecz ja.Mijam.
O tym, że zmarszczek przybywa.
Wyniki wyszukiwania dla zapytania zmierzch
[552]. Odwlekane porządki.
Odwlekane porządki nawlekane myśli (a może odwrotnie? Ot, przemeblowanie). Czytam czy tu, czy tam książkę, ślady, znaki, smugi i pojawiają się nieoczekiwanie pytania, zbłądzenia zdziwienia, z niemniej nieoczekiwanymi przeziębieniami. Może (zapewne wsparte lekturą leku turą turkocą q zna znajomym znakom). I wstążki para boli mórz. Na teraz, na zapomnienie, na napomnienie na już. Pojawiają się … Czytaj Dalej [552]. Odwlekane porządki.
[550]. Zielona plama, błękitna krop(l)(k)a.
Hmm, czas przypomnieć sobie jak piszę/ lub jak czyta się, dłuższe artykuły zapraszam na łyk. Pozdrawiam. Do zobaczenia, do przeczytania.
[544+1]. Płyń (2).
…
[542]. Psyt.Przepsyt.
Fragment. Czyli…
[538]. Nie trap się. Nie trzeba żyć na wysokiej stopie,ważne by …
Kawa (herbata lub inny płyn) i ciabata, a jeśli nie to drugie, to chociaż trzecie tekst. Zapraszam niezmiennie do lektury…
533.Kropka, albo żyłki koronkowe.
Zaszurałam uchem (no bo jak można mrugnąć okiem to dlaczemu nie…odwrotnie?) I w ramach żaru z żartu (albo porannych ćwiczeń- nikt nie ucierpiał) czyli i trach tak w proch się obrócimy. Niezależnie od tego jak rozruszamy kończyny. Konstelacje myśli. I po(d)rzuciłam starty kawałek Siedmiu życzeń, ale słucham i nie mogę się napełnić to naprawdę dobry … Czytaj Dalej 533.Kropka, albo żyłki koronkowe.
[466].
Tumult, wrzask września (nie tylko) ptrzetykany słońcem- temperatur, gwar, szmer i to ta wysoka rozgościła się w kraju na skraju nad Wisłą. Lato. Mapy wspomnień, mgleń i mgnień. Chodzę jakby w za małych butach, za dużych rozczarowaniach, a nie jestem wieźmą na emeryturze. Łapię się na tym, że mój sposób w jaki słucham ludzi … Czytaj Dalej [466].
[463]. Kilka (słów).
Kilka słów (o nas) wymyka się gramatykom powszedniego ciążenia moknącym i mknącym ku zmarszczkom zmierzchu z(a)wie ruchom para bo licznym, licznym, licznym. Kilka słów o nas rzeczy oczywistość zmienia. I z nazwiska i z imienia sny, czkawką ech przy_ (po)mijane. Imionom dni nadajemy posmak zdziwienia i (pół)pauz. Rym rytmu.Oddech krokom, fakturę konturom (koloratur choćby kolokwialnym). … Czytaj Dalej [463]. Kilka (słów).
[435]. Smaki przed snem.
Jasny, ciemny, grający w słońcu szelest zieleni. Zdumiewa swoim tak różnym, zależnym od pory roku śpiewem. Noc starta na wytchnienie nagrzanej od słońca skórze. I myślom, om, które dostały zadyszki. Spóźniły się na pierwsze czytanie lektur nadobowiązkowych. Czyta, czy tam ta-czy tam, czy tu, ot nowość, towarzyszy jedno skojarzenie, minimalizm to wrzask mody. Wytwór i … Czytaj Dalej [435]. Smaki przed snem.
[427]. Notatki na mankietach dat.
Mijam, palce trą kontury i faktury, barwy i zapachy. War war wargami war stwa po warstwie mi mi jam. ja mmm. Mijam place zabaw, pejzaże sztuki i sztuczek, mary i tony wybiegów, porcelanowe filiżanki,w których wyschło na(-)wet (nawet) wspomnienie o kawie, jawie i ślinie i smaku smak ku refrenów nocy bez zmierzchu i powietrza nadal … Czytaj Dalej [427]. Notatki na mankietach dat.
[425].
Przeglądam: książki, których jeszcze nie dotknęłam wzrokiem,ani znaczeniem, myśli, które nie zdążyły się zacieśnić i zmylić górnych dróg oddechowych na końcu mapy, jak zwykle nie przejezdnych. Przyglądam się konfiturze z czasu.Powroty, które nie zdążyły się odnaleźć, tylko zgubić. Niedziela się niedzieli minutami przesypuje powietrze i oddech. Początek zmierzchu głaszcze skórę i zmierzwiony jazz, a może … Czytaj Dalej [425].