Ślad po Matce, który pozostanie z Tobą na zawsze. Dotykam: był, jest i będzie. Wszędzie. Nie blizna, a pamiątka. Znak, ale nie krzyża. Chodź, choć zobacz, poczuj, po drugiej stronie jest… dość napisać, że krzyżowa kość. Choć nie jesteś pępkiem świata, możesz być. Możesz być czuła. Dla Siebie, dla Świata, dar świat i jego tła, zrozumienia, obecności wśród zgiełku, mgły, rozdrażnienia i niepewności i niepełności, niepłodności. Możesz być: w szczegółach, w drobiazgach i konkretach, do nie-bólu praktyczna. Struna. Cztery struny światła, kilka akordów, perląca się strumieniem melodia. Pragnienie. Mgnienie. Smak. Znak. Szczelina jasności żyłka. Ziarenko piasku. Zmarszczka czasu. Jest jeszcze. Jest wielkości szelestu na swoim miejscu.
Ja zbudowane z blasku i strzępek.
Znak, że istnieję:
Pępek.
I minął kolejny rok na wordpressie.
Listy i [inne] brewerie. 