[352].Tête–à-tête.

[Anouar Brahem Trio, Dave Holland, John Surman, album pt:Thimar, 1998, ECM, źródło obrazka].

W dyskusji pod ostatnim wpisem wspominałam, że nie słucham muzyki od dłuższego czasu.

I jest to prawda, co można wywnioskować po zawartości blogu. Niemniej, od przypadku do przepadku sobie myślę, że może warto by było do tradycji pisania o jazzie, zwłaszcza, że wiele osób uważa, że to nic innego jak próba pogłaskania cha!osu. Chciałam się z Tobą podzielić nie nową już bo już dawno pełnoletnią płytą, którą stworzył Tunezyjczyk Anouar Brahem pt:. Thimar, nagraną dla ECMu w 1998 roku. Lutnię/lirę  oud poznała polska publiczność dzięki temu, że Anna Maria Jopek na swoich koncertach i nagraniach zdecydowała się wzbogacić instrumentarium. Kto/sia lubi długie, niespieszne frazy, trzymanie nuty. Możesz zamknąć oczy i po gimnastykować myśli dać się prowadzić dźwiękom i wdziękom i wdziękom rzeczy nie oczywistości. MedytA[tra]kcja. Jedenaście nieprzegadanych utworów, które składają się na spójną opowieść wieść od dźwięku do ciszy i powrotem,  czy to wewnętrzną, jak oddech Świata, czy wewnętrzną niczym podróż, i nie chodzi o jakieś wyblakłe kolory,ale szept tête–à-tête. Oto utwór otwierający płytę”

[w wolnej chwili podrzucę Spotify Anour Brahem Trio, źródło nagrania].