gdyby Giordano mógł się uśmiechać to z pewnością by to uczynił otulając oddechem niczym Kot z Cheshire frazę V=43πR3 [do siódmej potęgi] nagość nagłości w całej okazałości /(okazołzowitości obfitości) otwarte w posłowiu(co ciałem niebieskim się stało i trzy literową formę przybrało): jak, jak, j a k objąć i uczesać myśli i nie pocieszać się gwarancją grawitacji tą, która karmi Atlasa równowagą i głaszcze pewną i prawą ręką odpowiedzi zdziwienia te mogące zachłysnąć się nie tylko tym świat(ł)em (od_bittem tłem ) [bły-](za)-snąć oto niespodziewane ćwiczenia z utraty (pewności) szkieletu z(a)mienności zmiennych niepodzielny refren pioseneczki wierzyć w wiedzę, a oznacza to uczyć (się) bez ustanku panie Holst! Oznacza to również, wakat na Etacie Pępka Świata.
Na szczęście.
Co jeszcze powie nam mechaniczne oko Jamesa Webba, a czego nie zdążył wyszeptać nam Spitzer ?
[Gustav Theodore (von) Holst ,Orchestra: BBC Symphony Orchestra ( z towarzyszeniem chóru kobiecego)
pod batutą Sir Adriana Boulta(źródło nagrania)].
Jeszcze grubsza historia wszechświat:a/ów. Uff. Na szczęście.
*tak wiem, brakuje przecinków i innych wycinków, ale to zamierzone i zmierzone, choć nieco zmierzwione. Ech.
[Vilhelm Hammershøi , Ida, czytająca list, źródło zdjęcia].
bardzom ciekawa, jak jeszcze poszerzy się nasza perspektywa w najbliższych latach. czego jeszcze się dowiemy, jakie tezy upadną, jakie hipotezy się pojawią.
i ciekawam tego kosmosu. tego wszech-świata. co tam, jak tam. gdzie tam.
Jestem bardzo ciekawa jak to dalej będzie. Czy uda się połączyć ze sobą ogólną teorię względności z mechaniką kwantową. To oczywiście intelektualne dziedzictwo XX wieku i to pierwszej jego połowy. Jak daleko i jak blisko odeszliśmy od tego co proponowali Grecy. Samo wynalezienie teleskopu to niedawna historia (tego samego, którego wynalezienie przypisał sobie Galileusz). Jakie odkrycia jeszcze nas czekają? Jest bardzo dużo przewidywań, natomiast co z nimi zdecydujemy się zrobić? To już inna, jakże ważna Historia… Pozdrawiam,
Mężczyźni polegli w grach komputerowych
Zabili ich Niemcy
Zostałyśmy – wdowy
I z głowy
Mężczyźni polegli na miękkich kanapach
Tam sport ich wykończył
I Małysz ich zaskoczył
I seks ich zasapał
A nad głowami szkielet Łajki
Szybuje w przestrzeń
Kosmiczne statki, satelity, sondy
Ostateczne
Kobiety na forach odkryły życia sedno
Tam kochają, i mają swój raj
I swoje socjotechniczne piekło
Na blogach znalazły Nowych bohaterów
Walecznych rycerzy
Którym od wczoraj się przeżyć udało
Bez doła
A nad głowami szkielet Łajki…
Hej.A ten wiersz, to czyj, i ad vocem czego? Nie wiem w jaki sposób połączyć kropki.
Tekst „Łajka” Piotra Prusiewicza z zespołu Paprochy. Wrzuciłem, bo Spitzer, Webb czy Łajka, pod niebem toczy się równoległe życie. Zestawienie ciekawe, bez pretensji do kwestionowania wątku głównego. Bynajmniej.
Można i kwestionować, byle by z: „sęsem i i klasom”:D No tak,zważywszy na to ile Ludzi jest w kosmosie, to nie dzwiota, ta i tamta,że są żywoty nie święte poprawione, wydanie drugie pod niebem. Myślałam, że tekst jest Twojego autorstwa. 🙂
Nie, tekst jest kolegi. Ale tak mi się te ‚wdowy’ z Łajką spodobały, że postanowiłem pospamować wartościową twórczością po prostu. Łakocie i witaminy 😉