47.A miało być tak pięknie (I).

Dziś w nieco odmiennej stylistyce. Nie nie będę się przebierać za cho(czy inną)Inkę. Obiecuję. Wiem, wiem, doskonale wiem, trochę (dużo) wody upłynęło w kranie, wiem,wiem, że w na półkach sklepowych i w odtwarzaczach (przenośnych) pojawił się już trzeci studyjny album krakowskiego muzyka,wokalisty,aktora —słowem chłopaka z gitarą (klasyczną) co się zwie Mchał Łanuszka. Tym razem wyśpiewuje teksty w odświeżonych tłumaczeniach zaakceptowanych przez Pana Melancholię.

Entuzjaści i entuzjastki twórczości doskonale znają Michała Kuźmińskiego. (Panowie znają się jeszcze z czasów licealnych). Jednak ja chciałabym się na dłużej zatrzymać przy poprzednim krążku.

A miało być tak pięknie, ukazało się  po czteroletniej przerwie, taki bowiem czas upłynął od debiutu fonograficznego. Muzyk na tymże albumie starannie dobiera nie tylko dźwięki (nagranie w całości na analogach. Panie realizatorze ukłony), ale i teksty między innymi wspomnianego Michała Kuźmińskiego, ale  przecież nie tylko. Płyta to przyjemny letni spacerek. Od człowieka obdarzonego tak ciepłą barwą głosu, ale i  takim backgroundzie w postaci gry i umiejętności śpiewu oczekuje się  wszystkiego. Wszystkiego co najlepsze.  Kto chce zainwestować niech śmiało kupuje płytę. Gitarowe  brzmienia  z nienachalną linią basu i akompaniamentem perkusji…

To co cieszy niezmiernie i daje nadzieje na przyszłość odmalowaną przepięknym dźwiękiem, to nie tylko sprawne poruszanie się pomiędzy akordami, dobór repertuaru, czy własne kompozycje, to d b a ł o ś ć    o  d e t a l.  A co z cohenowskim albumem? Okraszonym nie tylko stałym składem, ale również grą kwartetu smyczkowego, pewnie do niego wrócę…Bo okazuje się, Cohen nie tylko Zębatym stoi, (śpiewa recytuje). Pewnie dam znać. Tym i tamtym czasem. Słowo daję. Radzę zmrużyć uszy, może to rada tylko od para_dy:

Koncert na oboje, Michał Łanuszka z albumu A miało być tak pięknie, MyMusic,2013 rok.

Tak, tak wiem, jeszcze niejednokrotnie usłyszymy o Michale Łanuszce, ” człowieku z duszą na wynos” jak sam siebie lubi nazywać.  To płyta lekka, łatwa i przyjemna. Doskonała na czas relaksu i wytchnienia. Cóż muzyka popularna nie ma się u nas tak źle jak sądzą co po niektórzy (co po niektóre), a ta popita dużą ilością zgrabnie napisanego tekstu to już  w ogóle nie zakrztusi się czcionką.

—

W zamieszaniu udział wzięli:

• Michał Łanuszka: kompozycje, głos, gitara, aranżacje
• Szymon Madej: perkusja, instrumenty perkusyjne, aranżacje
• Paweł Wszołek: gitara basowa, aranżacje
• Błażej Domański: realizacja, miks, mastering, produkcja, aranżacje
• Kamil Łanuszka: pogwizdywania
• Adam Golec: zdjęcia

—-